SLAVIMO SV. IRINEJA Svetac koji je imao najstrašniju sudbinu

U mladosti je dobio široko jelinsko obrazovanje, a iz njegovih spisa se vidi da je dobro poznavao jelinsku poeziju, filozofiju, ali i druge nauke i da je lepo pisao na grčkom jeziku.[4] Pod nepoznatim okolnostima, napustio je Smirnu i prvo je otišao u Rim, a zatim u Galiju (današnju Francusku). Za vreme vladavine rimskog cara Marka Aurelija postao je sveštenik crkve u gradu Lugdunumu, današnjem Lionu, u Galiji. Godine 178, je izabran za episkopa u Lionu, umesto episkopa Potina koji je mučenički umro te godine.

Kao episkop crkve borio se protiv gnostika. Irinej je branio vezu između Isusovog i jevrejskog boga, u raspravi sa Markionom koji je tvrdio da je Isusov bog različit od boga starog zaveta.

Za vrema pape Viktora I pomogao je u rešavanju problema oko praznovanja Uskrsa.

Irinej je takođe bio najveći hrišćanski bogoslovski pisac i veliki učitelj crkve, međutim od njega su ostala sačuvana samo dva spisa u celosti.

Vreme njegove smrti je nepoznato. Po svedočanstvu blaženog Jeronima Irinej je umro mučenički za vreme gonjenja hrišćana pod rimskim carem Septimijem Severom. Crkva ga praznuje kao svetitelja i mučenika.

U skladu sa ovim, hrišćani danas treba da odu u crkvu i zapale sveću.