To je najveća grupa spora spora, sa oko 300 rodova i više od 10.000 vrsta.
Tasmanija se naziva ostrvom paprati. Ostrvo je uglavnom pokriveno zimzelenim šumama, u kojima dominiraju biljne vrste paprati, zbog čega priroda liči na praistoriju.
Japanski istraživači otkrili su da paprat uklanja zračenje iz tela.
Paprat nema lišće, a ono što nazivamo lišćem zapravo su grane sa predniklima, koje su poslužile kao prototip budućih listova u biljkama.
Neke paprati su parazitske biljke, pucaju svoje izdanke duž debla drveća, formirajući neku vrstu vinove loze.
Pročitajte još
U slovenskoj i baltičkoj mitologiji noću na kupalištu cveti paprat, a ko nađe cvet paprati, moći će da mu ispuni bilo koju želju. Zapravo se razmnožavaju sitnim sporama koje se razvijaju na zadnjoj strani listova. Jednom na tlu, spore daju nove biljke.
Crna drveća paprat koja raste na Novom Zelandu dostiže više od 20 metara visine i opseg oko 50 centimetara.
U drugoj polovini 19. veka u Evropi je započela moda za paprati, čak se pojavio i izraz „pteridomanija“. Od tada je biljka čvrsto ušla u unutrašnjost vrtova i postala element pejzažnog dizajna.
Stabla paprati drveća služe kao građevinski materijal u tropskim predelima, a na Havajima se njihovo škrobno jezgro koristi za hranu.
Neke vrste paprati su otrovne. Najotrovniji su predstavnici roda Shitovnik, od kojih se, inače, prave anthelmintici.
(internetoteka)
BONUS VIDEO:
Za još vesti zapratite nas na našoj zvaničnoj Fejsbuk stranici - budimo "na ti".
Nova dimenzija novosti, vaš "Nportal.rs".
