Zeleni venac, beogradsko naselje, predstavlja pravi sinonim prestoničkog grada, a za dobijanje, sada već kultnog imena, odgovorno je nekoliko osoba, kao i neuspeli poslovni poduhvat.
Shodno razvoju glavnog grada Srbije, odlučeno je da se isušivanjem bare, koja se nalazila na današnjem "Zelenjaku", omogući prostor na kojem će se nalaziti novo pozorište, a za taj projekat Aleksandar Karađorević i Miša Atanasijević doveli su italijanskog arihitektu.
Saradnja se okončala nakon godinu dana radova, s obzirom na to da se projekat nalazio na izrazito nepovoljnoj lokaciji, uzevši u obzir broj podzemnih voda i jačinu njihovih struja.
Beogradsko naselje dobilo je naziv po nekadašnjoj kafani koja se nalazila u lokalu koji trenutno zauzima Mekdonalds.
Kao prvi zakupac objekta navodi se gospođa Herman, Nemica koja je na ove prostore došla sa porodicom, ne bi li našli bolje životne uslove.
Novo životno poglavlje za pomenutu porodicu nije imao lep početak, s obzirom na to da se gospodin Herman, koji je inače bio šeširdžija, razboleo i umro.
Kako bi prehranila troje dece, ona je nastavila suprugov posao, međutim, bezuspešno.
Kako bi se izborila za egzistenciju, povukla je naredni potez - zakupila je kafanu od proslavljenog političara i ustavobranitelja Alekse Simića.
Kafana, koja je imala i sobe za noćenje, brzo je postala poznata u narodu, a tome je doprinela radna etika i urednost Nemice.
Na ulazu u ugostiteljski objekat bila je istaknuta tabla sa vencem od zelenog lišća, te je na taj način kafana, pa kasnije i njeno orkuženje, dobila naziv "Zeleni venac".
Kafana je radila nakon oba globalna sukoba, a zbog izgradnje autobuske okretnice je srušena šezdesetih godina.