Danas plaža i uživanje - nekada ZATVOR: Tajne Ade Ciganlije

Malo Beograđana zna da je na Adi Ciganliji postojao srpski &quot;Sing-Sing&quot;, odnosno zloglasni zatvor na tadašnjoj periferiji Beograda. Bio je stecište građana koji su tu zatvarani ne samo zbog kriminalnih radnji već i zbog političkih uverenja.U vreme kada je radio, od 1920. do 1954. godine, Ada Ciganlija je bila divlje rečno ostrvo na Čukarici, nenaseljena i utočište tek za ponekog ribara ili begunca od zakona, u čijim šikarama su tražili sigurnost. Sve u svemu jeziv predeo, a begunci iz zatvora su najavili ono što će doći u 20. veku, kada su nesrećnike tu čekali okovi, vešala, težak rad i muka.Beogradske novine svojevremeno su pisale:&quot;Izvezete li se lađom od Čukarice preko, ugledaćete naš Sing-Sing, na peščanoj ravnici Ade Ciganlije, koju mi dobro pamtimo iz ratnog vremena. Učiniće vam se kao mravinjak, jer tu se radi, po vasceli dan.Da ti ljudi koji tumaraju tamo i amo, koji kopaju, razbijaju kamenje, melju hmelj za stoku i brinu se o njoj, nemaju ono grupo odelo sa velikim &quot;P&quot; na leđima, ne bi se mislilo da su to osuđenici, koji izdržavaju kaznu da okaju svoje zločine.Neki se i slobodno kreću. Odlaze i dolaze, nose kante s mlekom, slabo ih i kontrolišu, jer su se ponašali vrlo dobro i nisu pokušavali da prave ispade. To su &bdquo;slobodnjaci&ldquo; koji su pi kraju izdržavanja kazne, oni koji će se vratiti među ljude, da ponovo postanu članovi društva iz kojeg su bili isključeni kao prestupnici.&quot;Foto: N. SkenderijaPriče o zloglasnom zatvoru na AdiPriče o Adi bile su strašne &ndash; pošto u početku nije bilo zidova, zatvorenici su mogli da se vide s obale, kako hodaju u okovima. Videla su se i vešala koja su čekala one najteže slučajeve. Nije to bio samo politički zatvor, iako je po tome postao poznat.Jedna fotografija iz 1929. godine objavljena u novinama otkriva kako je izgledao život unutar kazamata. Ipak, s namerom ili ne, slika zatvora koja je prikazana javnosti ne otkriva nikakvu torturu. Naprotiv, sledi &ldquo;srećan kraj&ldquo;. Robijaši se slobodno kreću, bez značajnije kontrole.Oni kopaju, razbijaju kamenje i pripremaju hmelj za stoku. Nemaju nikakvo obeležje zatvorenika, a objašnjava se da to i jesu tzv. &ldquo;slobodnjaci&ldquo;, robijaši koji su pred kraj odsluženja kazne i uskoro će biti pušteni kući.Na ledini se vidi nekoliko otužnih, sablasnih, ali postojanih i urednih zgrada, sa okućnicama koje služe za rad.Foto: N. SkenderijaSpomenik Draži MihailovićuJedan spomenik podignut 1970. godine, autora Milorada Tepavca, upravo podseća na ovaj neslavni period Ade Ciganlije.Pet teških metalnih latica formira u svom srcu petokraku. Na Adi Ciganliji država se obračunavala i sa političkim neprijateljima, a po tome je ostrvo pre rata bilo i te kako poznato. To je bio zatvor državnog suda &ldquo;za zaštitu države&rdquo;.Ali, ono što se ovim spomenikom prećutalo, jeste da je isto to mesto posle rata postalo instrument novog obračuna komunista sa prethodnicima. Tada je zatvor zaposelo Odeljenje za zaštitu naroda (OZNA), a postoji i verovanje da je tu streljan i Draža Mihailović.Upravo na tom spomeniku je pre par godina bio je postavljen krst na kojem je pisalo &quot;Dragoljub Mihailović, 1893-1946&quot;. Pre dve godine krsta nije bilo, ali je njegov mali deo, sa metalnim brojevima &quot;1893&quot; ostao da stoji na spomeniku zatvorenicima iz 1970. godine.Zatvor se nalazio blizu mesta gde je današnja zgrada uprave kupališta. Sravnjen je sa zemljom par godina po prestanku funkcije, bez ikakvog traga.Sportska dešavanja u predratno vreme na AdiOno što je interesantno je da su se, i pored zatvora, još pre rata razvijale i sportsko-rekreativne zone na Adi, prekoputa rafinerije i Gospodarske mehane. Prvi objekti za sport, razonodu i rekreaciju, veslački klubovi, pa i plaže i to podeljene na muške i ženske, uz stroga pravila odevanja, krasile su donji deo Ade, na špicu, u predratno vreme.Ipak, Ada kakvu danas poznajemo počela je da se formira po zatvaranju zloglasnog zatvora. Uređenje i radne akcije počinju odmah po rušenju zatvorskih zgrada 1957. godine, a deceniju potom Ada postaje poluostrvo u kojem se formira čisto Savsko jezero kao deo vodoizvorišta.Jedno od takmičenja u Čukaričkom rukavcu tokom tridesetih godina 20. veka, pre Drugog svetskog rata, gde je publika bila na tribinama sa adske strane, blizu špica ostrva. Dok je građanstvo uživalo u sportu i lepom danu, svega stotinak metara dalje zatvorenici su provodili vreme u surovim uslovima.FOTO: GROK veštačka inteligencija tviterGrobnica vojnika na AdiKonačno je svrha celog ovog područja humana &ndash; ljudi se rekreiraju, priroda caruje, postoje čak i jedinstvene pečurke koje rastu samo na Adi. Ali, ma koliko se predali uživanju ne zaboravite da bar na kratko u mislima odate i poštu njenim žrtvama iz prošlosti. To nisu bili samo zatvorenici, već i vojnici, piše sajt Kaldrma.rsNaime, Ada je 1915. godine čak bila prozvana i Ostrvo smrti. Bila je velika grobnica srpskih vojnika koji su tu vodili bitku sa Nemcima i Austrougarima za odbranu Beograda. Neprijateljska vojska navirala je iz Srema na srpsku prestonicu baš preko Ade uz izuzetno teške borbe, do poslednjeg branioca.(Espreso)BONUS VIDEO:

Danas plaža i uživanje - nekada ZATVOR: Tajne Ade Ciganlije

Vaš komentar

Nema komentara