Oni su bili ranohrišćanski svetitelji i mučenici koji su zajedno postradali u vreme cara Dioklecijana 309. godine.
Pamfil, prezviter crkve u Kesariji Palestinskoj, učen i blagočestiv, ispravio je tekst Novog zaveta od grešaka raznih prepisivača; sam je prepisivao i poklanjao drugima. Valent, đakon, odličan poznavalac Svetog pisma, Pavle, hrišćanin, častan i ugledan, koji jednom pre toga već bacan u oganj zbog vjere u Hrista.
Ilija, Isaija, Jeremija, Samuil i Danilo, petoro braće, po telu i duhu, rodom iz Misira, koji su se vraćali iz rudnika Kilikijskih gde su bili po osudi. Porfirije, hrišćanin koji je zatražio njihova tela da sahrani. Selevkije, koji je prišao i poljubio mučenike prije nego što su posečeni Selevkije, oficir.
Teodul, starac, sluga rimskog sudije, koji je pri sprovodu poljubio jednog od mučenika i Julijan, koji je celivao mrtva tela mučenika.
Srpska pravoslavna crkva slavi ih 16. februara po crkvenom, a 1. marta odnosno 29. februara prestupne godine po gregorijanskom kalendaru.