U istoriji čovečanstva jedinstveni su ljudi koji su imali priliku da kroče na mesec. Međutim, svetskoj javnosti je malo poznato da postoji i jedan slučaj "sahranjivanja" na Zemljinom satelitu. U pitanju je Judžin Šumejker, naučnik koji je čitav svoj radni vek posvetio NASI i koji je poznao svetski poznat 1994. godine kada je kometa koja je pala na Jupiter nazvana po njemu.
Razlog zbog koga je ova kometa postala toliko poznata u naučnim krugovima je taj što je čovečanstvo prvi put imalo priliku da vidi nešto što je do tada smatralo samo naučno fantastičnom fikcijom - sudar platena. Ovu kosmičku pojavu prvi su uvideli i obznanili naučnici Judžin Šumejker i David Levi, po kojima je pomenuta kometa i dobila ime.
KO JE BIO JUDŽIN ŠUMEJKER?
Kao naučnik astrogeolog, fokus Judžinovog interesovanja bio je svemir i ideja ljudske kolonizacije Meseca. Najveći deo istraživačkog rada posvetio je proučavanju planete i edukaciji astronauta o odlikama prirodnih tela na koja će sleteti.
Zanimao se za ideju o putovanjima po kosmosu, ali je ipak bio svestan činjenice da se to ne može dogoditi. U svom radnom veku smatran je jednim od "mozgova" NASE, iako nije uživao nijednu rukovodeću funkciju. Insistirao je na tome da može da pruži veći doprinos kao astronom i geolog, nego kao astronaut.
U Sjedinjenim Državama bio je poznat ne samo po intenzivnom istraživanju kratera širom zemlje, već i po osnivanju Arheološkog istraživanja u Sjedinjenim Državama 60-ih godina HH veka.
NJegovo znanje i iskustvo pružilo je ključnu ulogu u uspehu misije Apolona. Zapravo, poreklo onoga što se danas kolokvijalno naziva krater Arizona bilo je neizvesna teorija pre njegovog doktorata. U tom krateru vršena je obuka većine austronauta koji su učestvovali u misijama Apolo, obzirom da je prilično slične forme kao i Mesečevo tlo.
Što su astronauti bolje razumeli teren sa kojim će se susresti, to su se bolje mogli pripremiti za budućnost. Dosezanje Meseca bila je samo polovina misije.
Dolazak na krajnje odredište
Šumejker je nastradao 18. jula 1997. godine u saobraćajnoj nesreći. Međutim, moglo bi se reći da je upravo to bio "početak njegovog putovanja". Tim njegovih bliskih saradnika došao je na ideju da pošalju njegovo telo na Mesec, znajući da je upravo to bio njegov veliki san u životu. NASA je prihvatila ideju smatrajući da je to dostojan način da se oda zahvalnost i priznanje njegovom višedecenijskom radu.
Telo Judžina Šumejkera kremirano je, zbog toga što je transport pepela pružao lakši način nego prevoz tela.
Judžinov pepeo ubačen je tako na Mesečev prospektor, a raketa je lansirana 6. januara 1998. godine, sa ciljem da dostigne Južni Mesečev pol. Šumaherov pepeo bio je pohranjen unutar posebne polikarbonatne kapsule koju je za tu potrebu namenski izradila kompanija specijalizovana za slanje mrtvih ljudi u svemir, ali do tada nikada na Mesec.
Spoljni deo kapsule poneo je njegovo ime, datum rođenja i datum smrti, kao i fotografija koja prikazuje Judžina dok obučava astronaute u geološkom polju.
Lunarni prospektor stigao je na Mesec 31. jula 1999. godine. Istog dana odložena je kapsula sa njegovim pepelom, koja je pala na mesec, "sahranivši ga" na mestu do koga je uvek želeo da stigne.
BONUS VIDEO
