Pronašli su potpuno nove entitete nalik virusima, nazvane "obelisci," koji su kružni delovi genetskog materijala sa jednim ili dva gena i samoorganizuju se u oblik štapa.
Obelisci se pojavljuju kod polovine svetske populacije, ali su otkriveni tek kada su istraživači tražili obrasce koji se ne podudaraju ni sa jednim poznatim organizmom u genetskim bibliotekama. Oni kolonizuju bakterije u ustima i crevima ljudi, živeći unutar svog domaćina oko godinu dana, ali naučnici još uvek ne znaju kako se šire.
Obelisci imaju genome u obliku RNA petlji koje podsećaju na viroide, viruse koji inficiraju biljke, što stručnjake zbunjuje jer su pronađeni u bakterijama povezanim s ljudima.
"To je ludo," rekao je Mark Pifer, ćelijski i razvojni biolog koji nije učestvovao u istraživanju, za časopis Science. "Što više istražujemo, više neverovatnih stvari otkrivamo."
FOTO: GROK veštačka inteligencija tviter
Još uvek nije jasno da li su obelisci štetni ili korisni, ali tim je predložio da bi mogli postojati kao "neprimetni evolutivni saputnici." Naučnici su takođe rekli da bi ovi sićušni, primitivni entiteti mogli igrati ključnu ulogu u oblikovanju biodiverziteta na Zemlji, jer možda mogu inficirati organizme različitih vrsta tokom evolucije.
Pročitajte još
Još nije poznato da li ovi novootkriveni obelisci mogu izazvati bolesti kod ljudi, ali jedan poznati viroid može: Hepatitis D. Obelisci, viroidi i virusi tehnički nisu živa bića jer zavise od domaćina za opstanak. Ne jedu, ne regenerišu se i ne razmnožavaju.
Ipak, neki istraživači veruju da viroidi i njihovi srodnici — možda i obelisci — predstavljaju najstarije "forme života" na Zemlji.
Istraživački tim, na čelu sa biohemičarem Ivanom Želudevom sa Stenforda, otkrio je obeliske analizirajući podatke iz RNA baze podataka sa hiljadama sekvenci prikupljenih iz ljudskih usta, creva i drugih izvora. Analizirali su podatke kako bi identifikovali jednolančane kružne RNA molekule koje se ne podudaraju s poznatim viroidima i koje ne kodiraju proteine.
FOTO: GROK veštačka inteligencija tviter
NJihova analiza otkrila je 30.000 različitih tipova obeliska. NJihovi genomi su ranije bili zanemareni jer su toliko različiti od bilo koje poznate forme života.
Međutim, rezultati, objavljeni u časopisu Cell, pokazuju da obelisci nisu retki. Istraživači su otkrili da polovina svetske populacije nosi obeliske u ustima, dok ih sedam procenata ima u crevima. Dalja istraživanja su potrebna kako bi se u potpunosti razumela njihova rasprostranjenost. Vrsta obeliska varirala je u zavisnosti od dela tela u kojem su pronađeni i uzorka iz kojeg su uzeti.
Dugoročna analiza sugeriše da jedan tip obeliska može živeti unutar ljudskog domaćina oko godinu dana. Istraživači veruju da ovi entiteti kolonizuju bakterijske ćelije kako bi se replicirali, slično kao što virus inficira domaćina i potom se umnožava u njemu.
Dokazi za ovu vezu domaćin-patogen pronađeni su u bakteriji Streptococcus sanguinis, koja je uobičajeni sastojak zubnog plaka. Ova bakterija je domaćin specifičnoj vrsti obeliska. Ovo je značajno jer se ova vrsta bakterija lako uzgaja u laboratoriji, što omogućava buduća istraživanja o tome kako obelisci preživljavaju i repliciraju se unutar mikrobnih ćelija.
FOTO: GROK veštačka inteligencija tviter
Svi otkriveni obelisci kodiraju glavni protein poznat kao obulin, a mnogi takođe kodiraju manji oblik ovog proteina. Obulini su potpuno različiti od svih poznatih proteina, a naučnici još uvek ne znaju čemu služe ili kako funkcionišu.
Za sada, naučnici mogu samo nagađati o evolutivnim i ekološkim ulogama obeliska. Moguće je da su parazitski i štetni za svoje domaćine, ali takođe mogu biti korisni ili potpuno bezopasni.
Ako buduća istraživanja otkriju da obelisci imaju značajan uticaj na zdravlje ili funkcionalnost ljudskog mikrobioma, to bi bilo značajno otkriće za ljudsko zdravlje, kažu stručnjaci.
(Telegraf.rs)
BONUS VIDEO:
