Nakon završetka Prvog svetskog rata i stvaranja Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, Beograd je postao glavni grad nove države, što je podstaklo njegov urbani i arhitektonski razvoj.
U njega se u tom periodu doseljavalo stanovništvo iz unutrašnjosti Srbije, ali i iz drugih krajeva Jugoslavije.
Orijentalna varoš je u vrlo kratkom periodu modernizovana, i na novim temeljima je nicao potpuno novi grad. Ulicama su se kretali luksuzni automobili, a iz noćnih barova se čula džez muzika.
Foto: Arhiva Novosti
Arhitektonske promene
Beograd je doživljavao ubrzanu modernizaciju u međuratnom periodu. Arhitektura se razvijala u pravcu funkcionalizma i modernizma, inspirisana evropskim uticajima, posebno iz Francuske i Nemačke.
Glavni deo starog Beograda dobio je nove, reprezentativne zgrade, uključujući banke, ambasade, pozorišta i kulturne institucije.
Foto: Vikipedija
Stambena i javna arhitektura
Ovaj period karakteriše izgradnja stambenih zgrada sa elementima moderne arhitekture. Novi blokovi u gradskim kvartovima kao što su Vračar, Palilula i Zemun odražavali su jednostavnije i funkcionalnije oblike. Gradska uprava podsticala je i izgradnju socijalnih stanova.
Foto: Vikipedija
Urbana infrastruktura
Došlo je do širenja ulične mreže, izgradnje novih mostova, modernizacije tramvajske mreže, kao i uvođenja novih saobraćajnih rešenja. Trgovi i ulice su preuređeni, a Beograd je dobio status modernog evropskog grada.
Značajne zgrade i projekti
U ovom periodu izgrađeni su mnogi poznati objekti, kao što su Narodna skupština (današnja Skupština Srbije), Palata Albanija, Dom vojske, kao i brojne banke i hoteli. Pored toga, brojne javne ustanove, škole i univerzitetski objekti izgrađeni su u ovom periodu.
Kulturne promene
Međuratni period doneo je kulturni preporod u Beogradu. Grad je postao kulturno središte Jugoslavije, a kulturna scena je bila dinamična, uz razvoj književnosti, pozorišta, muzike i likovne umetnosti.
Književnost i umetnost
Beogradska kulturna elita bila je usmerena ka modernizmu. Nastale su brojne književne grupe, časopisi i udruženja, među kojima su najpoznatiji "Zenit", "Kolo" i "Misao". Pisci i pesnici, poput Rastka Petrovića, Milana Dedinaca i Rade Drainca, bili su ključne figure tog vremena.
Pozorište i muzika
Beograd je postao centar pozorišnog života, sa otvaranjem novih scena i jačanjem Narodnog pozorišta. Muzički život je bio u usponu, sa osnivanjem Beogradske filharmonije (1923) i razvojem operske scene. DŽez, tada veoma popularan u Evropi, takođe je našao svoje mesto u beogradskim kafeima i klubovima.
Likovna umetnost
Umetnici poput Petra Dobrovića i Save Šumanovića bili su pioniri modernizma u slikarstvu, a brojne izložbe i umetničke kolonije doprinele su stvaranju bogate likovne scene. Uopšteno, Beograd u prvoj polovini 20. veka predstavljao je grad u tranziciji, s dubokim kulturnim i arhitektonskim promenama koje su ga postavile na mapu evropskih metropola.
