SVECI I VLADARI, ALI NE I IZDAJICE: Porodična loza Brankovića imala rodbinske odnose sa Dušanom Silnim

SVECI I VLADARI: Brankovići nisu bili izdajice

Izvor: Nportal

20.12.2022

18:05

SRPSKA plemićka porodica Brankovića je došla čak i do krune srpske despotovine 1427. godine.

Kralj Stefan Uroš Četvrti Dušan je otpočeo svoju vladavinu 1331. godine. Zatekao je prvi vizantijski građanski rat i odlučio je da se pridruži jednoj strani, pa je na uštrb druge počeo južna osvajanja.

Godine 1334. ulazi svečano u Ohrid i postavlja za gospodara grada Branka Mladenovića. Poreklom iz Zahumlja, smatra se da je bio upravnik Dračevice i Trebinja. Dobio je titulu sevastokratora, što se najčešće dodeljuje onima koji su rodbinski povezani sa carskom porodicom. U prilog ovome ide i da je sevastokrator Dejan dobio tu titulu, a bio je oženjen Teodorom, sestrom cara Srba i Romeja.

Prvo kralj, kasnije krunisani prvi car Srba i Romeja Dušan Silni umire, a sevastokrator Branko Mladenović podržava sina i naslednika Uroša. On umire, a njegovi sinovi Grgur i Vuk se iz Ohrida povlače na porodični posed na Kosovu.

NJegov svileni pojas koji se nalazi u Britanskom muzeju danas u Londonu. Na samom pojasu pored imena Branko jeste izvezena i kaciga sa lavom, što je simbol Brankovića.

NJegov sin Vuk je vladao "zeljmom Brankovića" koja je obuhvatala prostor između Kopaonika, Skoplja, Kopaonika, Sjenice, Tare i Morače. NJegova tužna sudbina počinje 1389. godine na Vidovdan kada je komandovao desnim krilom srpske vojske. U toj bici strada knez Lazar i mnogi srpski vojnici, a Branković se povlači.

Pročitajte još

SRPSKI GRAD SA NAJVIŠE CRKAVA: Znate li o kom mestu je reč?

11:15

KAKO JE IZGLEDAO SV.NIKOLA Srpski kralj imao originalnu ikonu

10:39

POBEGLA OD KUĆE: Majka srpskih vojnika, žena vojvode Mišića

17:56

ODAKLE REČ KRAVATA: Potiče sa naših prostora

18:39

Dugo su ga smatrali izdajnikom, uprkos činjenici da je do smrti bio jedan od retkih koji je pružao otpor Turcima. Imao je tri sina - Grgura, Đurđa i Lazara. Prvi se zamonašio u Hilandaru kao monah Gerasim. Lazar je stradao u bici 1410. godine i ostao je Đurađ Branković - starešina domaćinstva.

NJegov ujak - despot Stefan Lazarević, sin kneza Lazara je ostao bez naslednika, te je Đurađ proglašen za naslednika i u periodu od 1427. do 1456. godine je vladao Srbijom.

Ćerka Đurđa Brankovića Mara je završila u haremu turskog sultana Murata Drugog. Sinovi Grgur i Stefan su oslepljeni naredbom upravo Murata Drugog, dok je Lazar, najmlađi, bio vladajući despot Srbije od 1456. do 1458. godine. Slepi Stefan je bio despot od smrti brata do naredne godine, a ubrzo je i palo Smederevo, ali i Srbija, pod tursku vlast.

Slepi Grgur Branković je imao i vanbračnog sina Vuka. On je u početku pomagao Turcima koji njegovom ocu asistirali u prevlasti nad despotovinom. Međutim, on prelazi u službu kralja Mađarske Matije i postaje zapovednik Srba u Sremu. Stekao je veliki ugled i upečatljiv nadimak - Zmaj Ognjeni Vuk. Po legendi, osnovao je manastir Grgeteg na Fruškoj Gori i crkvu Svetog Nikole u Slankamenu. U toj crkvici je bio visoko ukucan klin gde je on "svoj klobuk vešao" dolazeći na službu. Komandovao je srpskom konjicom koja je razbila turke kod Kenjermeza, što je suzbilu turske napade narednih godina.

Đorđe Branković je sin Stefanov koji je postao arhiepiskop Maksim i proglašen je za svetitelja. Takođe, za sveca je proglašen i njegov brat Sveti Jovan Novi, kao i njhiovi roditelji Sveti Stefan Slepi i njegova supruga Prepodobna Angelina.

Rođaci nisu imali sinove, kao ni vanbračni sin Grgurov, poznatiji kao Zmaj Ognjeni Vuk. Međutim, grof Đorđe Branković iz Erdelja je tvrdio da vodi poreklo od ovih Brankovića. NJegov brad je bio erdeljski mitropolit Sava Drugi Branković.